07 Aralık 2007

olsa, başlangıçlar sona kalsa

...çocuklar gazoz içerken, bilmem dikkat ettin mi, bir yudum alırlar sonra kaldırıp bakarlar, bir yudum daha alırlar bakarlar. hep başlangıcı koruma isteğidir bu...



usul usul konuşuyorlar aralarında
denize bakıyorlar bazen -çatalını gezdiriyor biri tabağında-
gölgesi bir kuş ölüsü
karşıda yeni budanmış ağacın
-olsa, başlangıçlar sona kalsa-
kolyesiyle oynuyor kadın -tabağımda soyulmuş elma-
saatime bakıyorum sık sık
kapıyı gözlüyorum arada
biraz soğuk mu geliyor ne -kapatır mısın-
sinirli bir kırmızılık suya batıyor
düşünüyorum, ansızın bir dost yüzü
görmemiştim de yıllarca.
gelse
değişmiş çok, yaşlanmış da
sigaramı yakıyor durmadan
istemem diyemiyorum -ama yakmasa-
konuşuyoruz -konuşuyor muyuz-
yazmayı bırakmış çoktan
gerçi bir roman taslağı varmış kafasında
"bir elimde elma elmada bir el"
diyorum
hayretle bakıyor yüzüme
bir bardak bira içiyor, çekip gidiyor az sonra.
kadranı kırmızı saat
plasterle tutturulmuş kırık cam
şurda burda plastik çiçekler
evet, aralık kapıdan soğuk geliyor
tam kalbimin üzerine bu akşam.
ölüm
sen en güzelsin bu saatlerde
büyütmüş yetiştirmişsin beni
söyler miyim hiç sana hayran olmasam.
bugün de ince, bugün de kırıldı kırılacak
bugün de
tam nerede kalmışsam.

[sona kalsa / ec]

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Neye ihtiyaç duyuyorsak yazmış Edip usta, bize söyleyecek yazacak birşey bırakmamış aslında..

Bu nesile sadece yaşamak düşmüş..
Yaşamak acıya acıya..

Öpüyorum,
İsimsiz

Adsız dedi ki...

etkiyici bir şiir pek sayın anyone.
Üstad Edip Bey'in önünde bir kez daha saygıyla eğiliyorum...

dilök dedi ki...

ne kadar güzel şiirdir bu.cansever sağolsun.