crash

yirmibeşnisanikibinsekiz cuma

günlerdir arkana bakmadan durdurak bilmeden tabana kuvvet forrestgump’vari kaçış denemen -eninde sonunda yakalandığın her kaçış denemesi gibi- arkasında kocaman güzel iri gözleriyle saklanan birinin duvarlarından birine çarparak son buluyor

çarpışma sadece çarpışmadan hemen sonra silkinip, toparlanıp, rüyadan uyanıp kendine ve gerçek dünyana dönmene mi sebep olacak

yoksa duvar boyunca sonradan yarığa dönüşüp ‘O’nun çevresine ördüğü duvarları ‘senin için’ yerle bir edecek bir çatlağa da yol açtı mı

bilmiyorsun

cevabını herşeyden çok bilmek istediğin bir soru olarak orada asılı kalmış duruyor